Eindelijk was het moment daar: ik ging ons nieuwe gezinslid, Chase, ophalen! Het was een lange reis van ruim twee uur, en dat doe je natuurlijk niet alleen. Ik wilde mijn pup niet meteen in zijn eentje in een bench stoppen, dus had ik hulptroepen ingeschakeld. Mijn dochter en een goede vriendin gingen mee. Zo kon ik met Chase achterin de auto zitten en hem geruststellen.
Hier begon ons hechtingsproces al. Voor Chase was het een grote verandering: hij verhuisde van zijn broertjes en moeder en verliet zijn vertrouwde omgeving. Dat is natuurlijk een behoorlijke stressvolle situatie voor zo’n klein pupje. Honden, en zeker jonge pups, hebben veel behoefte aan nabijheid en veiligheid. Door Chase op schoot te nemen, kon ik hem ondersteunen en hem helpen zich aan te passen aan deze nieuwe fase in zijn leven. Dit is zo belangrijk voor een gezonde hechting.
Chase deed het fantastisch! Natuurlijk was hij af en toe wat onrustig en maakte hij een paar piepjes en hijgjes van de spanning, maar dat duurde niet lang. Daarna herstelde hij zich snel en ging hij lekker liggen. Hij heeft zelfs een groot deel van de reis geslapen!
We maakten natuurlijk een korte stop om Chase de kans te geven even buiten een plasje te doen. Maar alles was nog zo spannend dat hij niet goed kon ontspannen, dus hup, de reis snel weer voortgezet.
Eenmaal thuisgekomen, lieten we Chase eerst even rondscharrelen in huis en in de tuin. Het was een ware ontdekkingstocht voor onze kleine avonturier! Alles was nieuw en interessant. Daarnaast ontmoette Chase onze volwassen hond, Jiggo, een Friese Stabij van 10 jaar. Om de ontmoeting veilig te laten verlopen, hebben we de tuin (en de woonkamer) deels afgezet met hekjes. Zo konden ze elkaar eerst voorzichtig door het hek heen leren kennen en bieden we beide honden de tijd en ruimte om elkaar op hun eigen tempo te verkennen. Het belooft een spannende tijd te worden, vol nieuwe ervaringen en mooie momenten met onze nieuwe viervoeter. En dit was nog maar het begin!